Bugün kendini heteroseksüel olarak tanımlayan biriyle beraber olmayı denedik. En ileri noktalara kadar yola çıktı ama sonrasında yapamayacağını söyledi.
İnsanın aklına heteroseksüel bir erkek neden eşcinsel ilişki dener sorusu geliyor... Gizli bir eşcinsel mi, duygusal veya fizksel bir boşluktan tatmin ihtiyacı mı, heteroseksist dünyada aslolan cinsel yönelim eşcinsellik de zemin müsait olunca ayak kayıveriyor mu bazen?
Ama kibar biriydi... İlişkiyi nihayetlendiremediği için özür diledi. Aslında ilişki nihayetlenebilirdi ama ben toplumsal cinsiyete uygun ilişkinin sınırlarını zorladım. Yani erkekliğini tedirgin ettim diyebiliriz biraz. Ben erkekleşmeye başladım, asıldım ona. Ben erkeksem, bu ne veya daha erkek gibi bir durum ortaya çıkınca, beyinlerdeki yerleşik eşcinsellik tepe taklak oldu sanırım.
Evet eşcinselliğin toplumsal cinsiyet rollerinden bağımsız, kuralsız erkek erkeğe sevişmek olduğunun anlatılması, öğretilmesi gerekiyor dünyaya...
Sonra aklıma, bir eşcinsel toplantısında bir eşcinselin cinsel yönelimini tanımlarken pasifim demesi aklıma geldi, aktif olanların eşcinselliklerini kabul etmemesi geldi, transseksüellerin homofobiklikleri geldi...
Eşcinseller bile bu kadar homofobikken ve toplumsal cinsiyet normlarına uygun bir cinsel kimlik kategorizasyonu oluşturmuşken, hangi sebeple olursa olsun, bugüne kadar kendini heteroseksüel sınıfına sokan ve ilk kez böyle bir şey deneyen bir kişinin çabasını takdir etmek gerekiyor bence. En çok da nezaketini...
Evet farklılıklara saygı duymak şart anlayamasak da, kabul edemesek de...
Bu denemeden sonra arkadaşlığımız biter mi bilmiyorum. Ama ben bir şey yapmadım ki... Eşcinsel olduğumu öğrendikten sonra o denemek istedi. Üstüne üstlük beraber olacağımız her randevu saatine bir engel çıktı günlerce ama araya sıkıştırmak istedi o. Denedik, bu kadar oldu ama şimdilik diye düşünüyorum ben. Devamının gelme ihtimali olasılık dahilinde!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder