22 Ağustos 2017 Salı

Eşcinsellere özgürlük, eşcinsellerin kafalarının içindeki homofobinin temizlenmesiyle gelecektir


Eşcinsel karşıtı homofobik platformlarda eşcinsellerin yer edinmeye çalışmasını artık trajikomik buluyorum. Artı dedim; bir denemeydi, saçma olduğunu anladım homofobik bir dünya ile işbirliği yapmanın, yapılamayacak olduğunu...

Adamlar günah derken, sen hangi yüzle eşcinselliği kabul ettireceksin onlara? Adamlar gülüyorlar be eşcinselliğe. Cinselliğe gülünür mü ayol? Hayatta olmayacak bir şeymiş gibi bakıyorlar eşcinselliğe. Benim bir onurum var; eşcinselliğimi kabul etmeleri için kimseye dilencilik yapamam.

Adamların kültüründe kadının en fazla eşya kadar değeri varken-belki yok, eşcinsellere sempatiyle bile bakabilirler mi? Sözcülerinin eşcinselliği normal karşılaması, oy toplamak amacıyla göz boyamaktan başka bir şey olabilir mi?

Kim kandırırsa kandırsın kendini, ben yakıştıramıyorum böyle umutsuzca kandırmacaları kendime.

Hep diyorum...
Eşcinselliğinizle tam anlamıyla barışın, kendinize-cinsel kimliğinize karşı olan nefretlerinizi kökünden temizleyin. "Ben eşcinselliğimle barışığım, homofobik değilim, sadece homofobiden korunmak için tam anlamıyla açık değilim" yalanıyla hiçbir yere varılamaz en başta.
Homofobi dediğin ne ya; eşcinel karşıtlığı mı; sen de mücadele et bu karşıtlıklarla, cinsel yöneliminden dolayı karşına çıkarılan engellerle. BAŞ-KA AL-TER-NA-Tİ-Fİ YOK BUNUN!
Eşcinselliğinizle barışamıyorsanız, bunun nedeni bilinçsizliğiniz. Okuyun, öğrenin, hayata bilimsel pencereden bakın. Maneviyatınızı ruhsal dinlenmeleriniz için kullanın sadece. Bakınız heteroseksizm sizi cahilliğizz üzerinden manevi duygularınızla vurmaya çalışıyor, göremiyor musunuz? Siz de, size yapılan nefret düşünceleri üzerinden kendinizi aklamaya, kendinizi kabul ettirmeye çalışıyorsunuz. AKIL VAR, MANTIK VAR! Eşcinselliğe günah diyen maneviyat heteroseksizmin elindeyken, size cennetin kapıları açılır mı ayol? Bu dünyayı da zehir eder daha sizi tereddütlerde bırakarak, arada bırakarak, kafanızı karıştırarak.
İnsanın hissettiğinden ve içinden gelen duygulardan daha gerçek bir şey olabilir mi sevmek konusunda, aşk konusunda, ilişiki konusunda? İnsan içinden gelmeyen bir şeyi, egemenler karşıyken niye gerçekleştirmeye çalışsın ki?
İnsan kendinden, gerçeğinden, eşcinselliğinden utanır mı ayol? Niye başınız öne eğiliyor eşcinsel olduğunuz için? Sevmek ayıp mı, cinsellik de ayıp değil; hayvanlar utanıyor mu cinsellikten? Çünkü hayvanlara kimse söz dinletemez; biz bilincimizi boşa harcıyoruz biliyor musunuz doğamızı, doğamıza uygun yaşamımızı müdafa etmeyerek.
Müdafa edemiyoruz, savunamıyoruz, çünkü heteroseksizmi içselleştirerek yaşıyoruz, eşcinselliğin kötü bir şey olduğuna çocukluktan itibaren koşullanıyoruz ve bunları aşmak için hiçbir şey yapmıyoruz. Kamufle oluyoruz sadece iki yüzlü bir şekilde.
Sonrasında kafalarımızın içindeki kamburlarımızla ortapedi özürlü olarak sürdürüyoruz yaşamımızı. Ve bu böyle sürüp gidiyor. Çünkü engelliliğe normalmiş gibi koşullanıyoruz.
Sanırım kapasite meselesi demeliyiz buna. Keşke kurumsal kapasite geliştirme projelerini ve kaynaklarını, bireysel bazda psikoloji üzerinden hayata geçirebilsek. Çünkü eşcinsellerimize gerçekten eşcinselliğin normal bir şey olduğunu kabul ettiremiyoruz hala. Hala eşcinsellerimiz eşcinselliğin rahatsızlık, gelip-geçici, tedavi ile kurtulanması mümkün olabilecek, ayıp ve utanılacak, göstere göstere yaşanamayacak bir şey olduğunu düşünüyor; YANILIYOR MUYUM?
Eşcinsellere özgürlük, eşcinsellerin kafalarının içindeki homofobinin temizlenmesiyle mümkün olacaktır.
Bi' kendimizi toplumsal unsurlar üzerinde kabul ettirmeye çalışarak değil de, korkusuzca hayata karışarak kabul ettirmeye çalışsak. Bunun için de başa dönüyoruz... Bilinçli bir eşcinsel olmaya, kendimizi tanımaya ve öğrenmeye, kendimizle barışmaya, kendimize olan nefreti temizlememiz gerektiğine, kimliğimizin arkasında durabilecek savunusal donanımı kazanmaya, cesurca hayata karışmaya dönüyoruz. Ve bunlar için gerçekten milyonlarca eşcinsel olarak heteroseksist kesimlerden yardım dilenmeye ihtiyacımız yok. Toplum beni A veya B siyasetinin "eşcinsellerin de hakları vardır" demesiyle mi kabul edecek? Toplum kim ayol, bu siyaset dediğimiz şey homofobik toplumun uzantısı değil mi? Eşcinselliğe karşı çoğunluğunun uzantısı bizi kabul eder mi ayol? Onlar kimi temsil ediyor; heteroseksist değerleri temsil ediyorlar. Eşcinselliği kabul ettirmek istiyorsak, doğal bir şekilde hayatımızı yaşayarak başarabiliriz bunu.
Ailene kabul ettireceksin, kabul ettiremiyorsan ailenden ayrılıp sokağına kabul ettireceksin, sokağın mı kabul etmiyor; mahallen ne güne duruyor, mahallenden mi kovuldun, şehirler ne güne duruyor AYOL!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder